کیله شین سنگ نوشته ی پیدا شده در اشنویه (موزه ی ارومیه)
کیله شین
کیله شین به معنای سنگ قبر کبود است . این سنگ در سر راه رواندوز به اشنویه در وسط گردنه ی کوهی که اشنویه را از رواندوز جدا می سازد نصب شده بود . این ستون دارای دو صفحه است که بر روی هر صفحه ی آن خطوطی به دو زبان آشوری و اورارتویی حک شده ، مفاد یک صفحه ی آن شامل دعا و نیایش برای رب النوع شهر و متن صفحه ی دیگر آن شرح عملیات جنگی است . ارتفاع این ستون سنگی یک متر و یازده سانتیمتر می باشد و بر پایه ای به بلندی شصت سانتیمتر قرار گرفته ، عرض آن هفتاد سانتی متر و ضخامت آن سی و سه سانتیمتر است نخستین بار اف، ا ،شولز در سال 1829 این استل را کشف کرده و از آن کپی برداری نمود ، اما چند روز بعد از آن به قتل رسید و کپی مذکور مفقود گردید ، سپس راویلنسن استل کله شین را پیدا کرده و بر روی بدنه ی شرقی آن 41 سطر را مشخص می نماید ، بعدها ، خانیکوف و بلاو و چند نفر دیگر از آن کپی برداری نموده تا بلاخره مستشرق ، دیگری به نام سایکه در سال 1882 موفق به ترجمه ی اورارتویی آن می شود که متن آن چنین است :
آنگاه که اشپوئینی پسر ساردور
شاه بزرگ ، شاه قدرتمند ،
شاه جهان ،
شاه سرزمین نائیری
سرور بزرگ شهر توشپا شهر
و( منووا) پسر او
نزد خدای خالدی
به شهر موساسیر
به معبد بلندی
که برای خدای خالدی
بنا کرده بودند
آمدند
ایشپوینی کتیبه ای بر آن
بر پا داشت
ایشپوئینی پسر ساردور
برای معبد بزرگ
جنگ افزار های نفیس
و رمه های زیبا
آورده است
ایشپوئینی اشیا مفرغی
و ظروف مفرغی
آورده است
ایشپوئینی
رمه های بسیار آورده است
که
دوباره (مجددا )
(برای این معبد)
مقرر داشته است
ایشپوئینی
تمامی این هدایا را
در برابر دروازه ی خالدی
به خدای خالدی
به خاطر (دوام) زندگی خود
ارزانی می دارد
ایشپوئینی به عنوان کفاره
1112گاو
120بز فربه و قوچ
12490بز فربه
برای وقف آورده است
آنگاه که ایشپوئینی پشر ساردور
شاه بزرگ ،شاه قدرتمند
شاه جهان
شاه سرزمین نائیری
سرور بزرگ شهر ، توشپا شهر
در برابر خالدی
به نیاز ،
آمد
برای( جلب) مرحمت خدای خالدی
این و ......
و سپس
او ایشپوئینی
این حیوانات و اشیا را
در مسیر دروازه های
معبد خدای خالدی
گذارد.
رمه های اهدایی را
(که نگهبانان رها کرده بودند )
یا در نگهداری آنها کوتاهی کرده بودند ،
از برابر دروازه های (معبد) خدای خالدی
دزدیدند و فروختند .
اینک در این هنگام که آنها
ایشپوئینی پسر ساردور
و
منوا پسر ایشپوئینی
نزد خدای خالدی
به شهر موساسیر
برای تقدیس آمدند
رمه ای به خدای خالدی تقدیم داشته و
چنین گفتند:
آنکس (که ) این رمه های رها شده را از جلوی دروازه ی خالدی
بدزدد،
آنکس که ببیند آنها را می دزدند و
خود را در تاریکی و خفا پنهان سازد ، و
آنکس که در مرکز شهر موساسیر زندگی می کند
و می شنود
مشخص (این ) رمه ها را ،
از برابر دروازه های خالدی
از نابودی آنها ، ناراحت (افسرده ) نمی شود
به چنین آدمی ،
خدای خالدی
مرحمت ندارد و
نسل او را از روی زمین
برخواهد داشت ،
هر کس این سنگ نبشته را
از اینجا
بردارد
هر کس این سنگ نبشته را
بشکند ،
هر کس به کس دیگری بگوید :
برو این ( سنگ نبشته ) را بشکن
(تمامی ) خدایان شهر موساسیر
خدای خالدی
خدای هوا (توشپ )و،
خدای خورشید (آردینی)
نسلش را از روی زمین بر خواهند انداخت .
باستان شناسان به این نتیجه رسید ه اند که این ستون سنگی ، در سال 814 قبل از میلاد به دست ایشپوئینی پادشاه اورارتو (نائیری ) در این محل نصب شده است .
برگرفته از کتاب تمدن مهاباد نوشته ی آقای محمود پدرام